Αυτοοργάνωση αγροτών

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΥ

Εδώ και δεκαετίες οι αγρότες δέχονται επίθεση από σχεδόν σύμπασα την κοινωνία με προεξάρχοντες τους πολιτικούς ταγούς, οι οποίοι τους αντιμετωπίζουν σχεδόν περιφρονητικά. 

Το αποκορύφωμα είναι ότι παρουσιάζονται, από τα ΜΜΕ κυρίως, σαν οι κύριοι υπαίτιοι της δυσλειτουργίας της αγοράς, μιας και οι αποκλεισμοί δρόμων είναι ανάσχεση στην κίνηση του εμπορίου (μεταφορές, ανταλλαγή αγαθών κ.λπ.). 

Η επίθεση που δέχονται οι αγρότες είναι άδικη. Απομονωμένοι, ασυντόνιστοι, χειραγωγούμενοι οι πλείστοι από αγροτοπατέρες δεν μπορούν να πείσουν την κοινωνία ότι αντιμετωπίζουν πρόβλημα επιβίωσης, αλλά και της ίδιας της ύπαρξής τους. 

Για να υποστηρίξει κάποιος τα συμφέροντά του, την ύπαρξή του, οφείλει να ευρίσκεται μέσα στην κοινωνία, να είναι, ως κοινωνική ομάδα, μαζί με άλλες κοινωνικές ομάδες, μαζί με άλλους εργαζόμενους. 

Θα 'πρεπε λοιπόν οι αγρότες, αφού γνωρίζουν ότι δεν υπάρχει εθνική αγροτική πολιτική, να στρέψουν τα νώτα σε πολιτική και κόμματα και να αυτοοργανωθούν. Να αναδιαρθρώσουν τη ζωή τους σε τοπικό επίπεδο, να αναζωογονήσουν τις κοινότητες, τις περιφέρειες. Να δημιουργήσουν τοπικές κοινότητες, ικανές «να ικανοποιούν τις ανάγκες των πολιτών που ζουν σε αυτές με υποδομές υγείας, ψυχαγωγίας, εκπαίδευσης, αλλά και με την τοπική (αυτο)παραγωγή προϊόντων, την ενεργειακή αυτάρκεια μέσω της αυτοπαραγωγής κ.ά. Ταυτοχρόνως η αναζωογόνηση των τοπικών κοινοτήτων δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την εγκαθίδρυση μοντέλων άμεσης δημοκρατίας». (Περιοδικό «Μάγμα», τ. 5). 

Για να συμβεί αυτό, ο αγρότης οφείλει να πειστεί ότι πάνω απ' όλα είναι η αλληλεγγύη προς τους άλλους αγρότες, να μάθει να συνεργάζεται μαζί τους. Να συνειδητοποιήσει ότι συνδικαλιστές και πολιτικοί είναι ένα και ταυτόν, δηλαδή παράσιτα, και ότι, τελικά, μπορούν να διαχειριστούν την οικονομία μόνοι τους. 

Αλλά και όλοι οι υπόλοιποι πρέπει επιτέλους να συνομολογήσουμε ότι «δεν είναι δυνατόν να έχουμε απεριόριστη ανάπτυξη σ' έναν πεπερασμένο κόσμο». (Πωλ Αριές, «Μάγμα»). Οι φωνές που απαιτούν διατροφική αυτάρκεια, ευτυχώς, πυκνώνουν. Ζητούν απεξάρτηση από υπερεθνικές εταιρείες, στήριξη αγροκτημάτων μικρής κλίμακας, δημιουργία συνεταιρισμών, στήριξη των τιμών στην αγορά, πρόσβαση σε τεχνογνωσία, εφόδια και φυσικούς πόρους. Αλλά πρέπει να «χτιστούν» συμμαχίες. Η αλληλεγγύη και η συνεργασία είναι εκ των ων ουκ άνευ, ώστε να αντιμετωπιστούν η κρατική ακηδία, η πίεση των πολυεθνικών, οι μονοκαλλιέργειες, τα μεταλλαγμένα προϊόντα, το χάσμα, τέλος, μεταξύ παραγωγών και καταναλωτών. Υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που έχουν επιλέξει να ζουν καλλιεργώντας τη γη, πώς να το κάνουμε; 

Μικρομεσαίοι καλλιεργητές που ζητούν το ελάχιστο· να ζουν ανθρώπινα μέσα απ' αυτή τους την επιλογή. (Αλλο ζήτημα οι επιχειρηματίες μεγαλοκαλλιεργητές· ουσιαστικά είναι θηρευτές κέρδους, αδιαφορώντας για τη βιοποικιλότητα, για τη «Δημοκρατία της Γης»). Είναι θλιβερό να κλείνουν τα καφενεία στα χωριά, να μην υπάρχει φως, ελπίδα, χαρά. Είναι λυπηρό νέοι άνθρωποι να φυλακίζονται στο σπίτι τους γιατί δεν μπορούν να βγουν στην «αγορά» να συνομιλήσουν, να αλληλοκεραστούν. Και είναι εξοργιστικό οι του άστεως να τους κατηγορούμε ανερυθρίαστα γιατί τάχα μου οι κινητοποιήσεις τους δεν είναι οι ενδεδειγμένες (sic). Πόσοι αγρότες έχουν απομείνει στη χώρα; Περί τους 500.000, εκ των οποίων, -λένε οι στατιστικές- μόνο οι μισοί έχουν κύρια ασχολία την καλλιέργεια της γης, με πανάκριβα δε γεωργικά φάρμακα, με υψηλότατο κόστος παραγωγής (μηχανήματα, πετρέλαια, μεροκάματα...). 

Οφείλουμε άπαντες να υποστηρίξουμε τον αγώνα τους, την πρωτογενή, διάολε, παραγωγή. Τι θα τρώμε εάν αυτοί οι λίγοι εξαφανιστούν; Πλαστικά, χημικά, μεταλλαγμένα. Δεν θα αργήσει και η δική μας μετάλλαξη, εάν δεν ταρακουνηθούμε, διότι αύριο θα 'ναι η δική μας σειρά να εξωθηθούμε στο περιθώριο, στον αγώνα για επιβίωση. Και όταν η επιβίωση απομακρύνεται ο αγώνας γίνεται λυσσαλέος, ανέλεγκτος, βίαιος, ανθρωποφαγικός. 

Δεν είναι αυτή η μοίρα της ανθρωπότητας, εννοείται δεν θα 'πρεπε να είναι αυτή, εάν επικρατούσε η στοιχειώδης ισότητα στην πολιτική σκέψη και δράση. Γιατί αυτό που κινεί τις κοινωνίες είναι αποτέλεσμα δράσης και όχι πρόθεσης. Εμείς νομίζουμε ότι οι αγρότες μάς κλείνουν τους δρόμους ενώ, ουσιαστικά, προσπαθούν να μας ανοίξουν τα μάτια, να μας βγάλουν από τον λήθαργο του εφησυχασμού... 

stamg@enet.gr

Αγγελής

Και όμως η Π.Ο.Τ.Α. αγαπά και φροντίζει το περιβάλλον ……. και γι’ αυτό «βραβεύεται»!!!!!

το έφερε το mail... το είδαμε και στην Καλύβα



Του Γιώργου Γκόνη

Το σωτήριο έτος 2010 έφτασε, ο χρόνος μετρά αντίστροφα …. 101 μέρες μείνανε για την έναρξη της λειτουργίας της Π.Ο.Τ.Α. Ρωμανός.

Και όμως τα πάντα γίνονται όπως απαιτείται, από ευαίσθητους που νοιάζονται για το περιβάλλον. Όλα τα κρίσιμα ζητήματα είναι τακτοποιημένα και δεν απομένουν οι φωτογραφίες, το σήκωμα του διακόπτη και οι κορδέλες των εγκαινίων! Και όλα αυτά σε πλήρη διάψευση όσων ισχυρίζονταν οι κακόβουλοι!

Ας σοβαρευτούμε…..

Ρίξτε μια ματιά στις φωτογραφίες, τραβήχτηκαν στις 19.01.2010 και δείχνουν την μετατροπή της παρόχθιας ζώνης του ποταμού Σέλα σε συστηματικό σκουπιδότοπο της Π.Ο.Τ.Α. Μπάζα, απορρίμματα, πλαστικά και ότι μπορεί να φανταστεί κανείς αποθέτονται δίπλα στο ποτάμι και το μπαζώνουν. Και εκτός αυτού «διαφημίζουν» και την περιοχή και «αποδεικνύουν» στους διερχόμενους τουρίστες, (ο σκουπιδότοπος της ΠΟΤΑ βρίσκεται δίπλα στην επαρχιακή οδό Ρωμανός – Τραγάνα – Μαραθόπολη – Φιλιατρά) τι σημαίνει σεβασμός στο περιβάλλον, στα ποτάμια, στους νόμους …..

Το φαινόμενο αυτό γίνεται συστηματικά εδώ και μήνες και παρά το γεγονός ότι όλοι το γνωρίζουν, αρμόδιοι και αναρμόδιοι, ευαίσθητοι και αδιάφοροι, τύπος, εξουσίες και πολίτες κανείς δεν συγκινείται! Και για να μη θεωρήσει κανείς ότι ασκώ προβοκάτσια το φορτηγό – απορριμματοφόρο είναι του εργοταξίου της Π.Ο.Τ.Α. της εταιρίας Α.Τ.Ε. Ρωμανός με αριθμό κυκλοφορίας ΙΗΙ 9210.

Τα πράγματα είναι ακόμη σοβαρότερα αφού 101 πριν την έναρξη λειτουργίας της Π.Ο.Τ.Α. και κανένας σχεδιασμός δεν έχει γίνει για τη διαχείριση των απορριμμάτων! Οι σκουπιδότοποι των Δήμων σε μαύρο χάλι, η ανακύκλωση σε εκφυλισμό και το σχέδιο «ολοκληρωμένης διαχείρισης» αναζητείται! Η Π.Ο.Τ.Α. όμως με την «αποδεδειγμένη ευαισθησία» της ξεπερνά τα εμπόδια του ανίκανου, γραφειοκρατικού και εσχάτως σε διαδικασία πτώχευσης με πρωτοποριακή μέθοδο!

Και μια και το’φερε η κουβέντα, από το Μάρτη του 2009 έχει ολοκληρωθεί και την έχουν στα χέρια τους τόσο η Νομαρχία όσο και η Περιφέρεια Πελοποννήσου, η περιβόητη Μελέτη Διαχείρισης Υδατικών Πόρων Λεκανών Απορροής Πύλου – Ρωμανού. Στην ουσία πρόκειται για μελέτη που αφορά τα νερά από το Μουζάκι και τον ορεινό όγκο, ως τα Χιλιοχώρια και μεγάλο μέρος της Πυλίας. Στη μελέτη αυτή γίνεται κατανομή των σημερινών και μελλοντικών αναγκών σε νερό για ύδρευση, άρδευση και άλλες χρήσεις. Και όμως η μελέτη αυτή δεν γίνεται γνωστή στο κόσμο, δεν την κουβεντιάζουν η Δήμοι, η Νομαρχία, οι αγρότες, οι κάτοικοι της περιοχής! Όταν λέγαμε ότι εκχωρήσανε ακόμη και τα νερά μας λέγανε «υστερικούς», τώρα ας μας εξηγήσει κάποιος ποιος θα αποφασίσει για το μοίρασμα του νερού των σημερινών και μελλοντικών γενιών της περιοχής… Παρεμπιπτόντως, αν κάποιος «εκπρόσωπός μας» δυσκολεύεται να βρει τη μελέτη θα του τη διαθέσουμε δωρεάν…

Και τέλος έχω δύο απορίες:

1^η: το μήνα Αύγουστο του 2010, πρώτου έτους λειτουργίας της ΠΟΤΑ Ρωμανός, θα χρειαστούν μόνο για ύδρευση 1.400 μ3/ημέρα. Που θα τα βρουν;

2^η: αυτή αφορά και τους αγαπητούς /ες της Ορνοθολογικής. Ας μας εξηγήσει κάποιος τι θα γίνει με τη λιμνοθάλασσα, τι προβλέπει η διαχειριστική μελέτη, για να είναι διαχειριστική; θα την αφήσουμε να ξεραθεί τελείως;

Αυτά για την αρχή… αναμένοντας την ολοκλήρωση της γραφής του Σ.τ.Ε. (πληροφορίες λένε ότι αν δεν έγινε τελειώνει σύντομα)

Γιώργος Γκόνης

Γαργαλιάνοι 19.01.2010

Αγγελής

Για τη δήθεν περιβαλλοντική ευαισθησία...

Τι κοινό χαρακτηριστικό έχει η Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού (Δ.Ε.Η.) με την Π.Ο.Τ.Α. Μεσσηνίας και το Costa Navarino?? Μα φυσικά, όπως ίσως πολλοί θα μπορούσαν να σκεφτούν ένα κοινό χαρακτηριστικό στοιχείο είναι η δήθεν περιβαλλοντική ευαισθησία. Ναι καλά διαβάσατε, η δήθεν περιβαλλοντική ευαισθησία.

Η Δ.Ε.Η. μοιράζει κατά καιρούς διαφημιστικά φυλλάδια (μαζί με το λογαριασμό) σε εμάς τους καταναλωτές ζητώντας μας να σβήνουμε το stand-by της τηλεόρασης και να χρησιμοποιούμε το πλυντήριο ρούχων σε θερμοκρασία 30 βαθμών κελσίου ή το κλιματιστικό στους 26 βαθμούς επισημαίνοντας μας ότι έτσι θα βοηθήσουμε όλοι στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Η ίδια η Δ.Ε.Η. ωστόσο μας προσφέρει απλόχερα ηλεκτρικό ρεύμα καίγοντας λιγνίτη στα εργοστάσια της Μεγαλόπολης και της Κοζάνης κλπ με βλαβερά -όπως έχουν αποδείξει οι έρευνες- αποτελέσματα για την υγεία των πολιτών και του περιβάλλοντος των συγκεκριμένων περιοχών. Με λίγα λόγια αυτή που μας λέει να σώσουμε το περιβάλλον αυτή η ίδια το καταστρέφει πολύ περισσότερο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι σκέφτεται να εγκαινιάσει στο μέλλον δύο άλλες μονάδες παραγωγής ενέργειας από λιγνίτη αντί να κλείσει τις ήδη υπάρχουσες. Βέβαια όλα αυτά θα μπορούσαν να αναλυθούν καλύτερα μια άλλη στιγμή σε κάποιο άλλο κείμενο ειδικά αφιερωμένο στη συγκεκριμένη δημόσια επιχείρηση.

Μέσα σε όλα αυτά τα πλαίσια, διαβάζουμε τις τελευταίες μέρες στον τοπικό τύπο για την κατασκευή ενός πρότυπου κέντρου παρακολούθησης της κλιματικής αλλαγής που θα βρίσκεται μέσα στις «πράσινες» εγκαταστάσεις (σύμφωνα με το μοντέλο της πράσινης ανάπτυξης που είναι και στη μόδα) της Π.Ο.Τ.Α. στου Ρωμανού. Οι τοπικές εφημερίδες αναμασάνε συχνά την ίδια αυτή καραμέλα της ίδρυσης αυτού του κέντρου σε σημείο που τις καθιστά αηδιαστικές στην ανάγνωση τους, ενώ ο κύριος Καρακόυσης εκπρόσωπος της Τ.Ε.ΜΕΣ. αναγγέλλει σε ημερίδες και συνέδρια το πόσο περιβαλλοντικά ευαίσθητοι είναι αυτός και οι όμοιοι του καθώς και πόσο περήφανοι είναι για την κατασκευή του συγκεκριμένου κέντρου.

Όμως οι ίδιοι αυτοί κύριοι και οι εφημερίδες που τους εκθειάζουν δεν μας έχουν μιλήσει ποτέ για τις παράνομες γεωτρήσεις της Costa Navarino, ούτε για τα κομμένα ελαιόδεντρα (το καλύπτουν αυτό με τη μεταφύτευση για την οποία έχει γίνει μεγάλος ντόρος), ούτε για τις φωλιές με τις θαλάσσιες χελώνες που γεννούν στην παραλία της Μπούκας στου Ρωμανού και από το Μάιο θα έρθουν αντιμέτωπες με εκατοντάδες τουρίστες. Όπως επίσης δεν μας έχουν μιλήσει ποτέ για τα υδροβόρα γήπεδα γκολφ, τις περίεργες συμβάσεις παροχής ύδρευσης με τους Δήμους πίσω από την πλάτη των ντόπιων, τα απορρίμματα που ευτυχώς δεν πέταξαν στο ποτάμι καθώς και την παράνομη -ή όχι τελικά???- οριοθέτηση της επένδυσης σε περιοχή του δικτύου NATURA 2000.

(Μεταφύτευση ελαιοδέντρων σύμφωνα με τα πρότυπα της πράσινης ανάπτυξης στην Costa Navarino)

(Αύγουστος 2008: τα χωριά διψούν αλλά το πότισμα των γηπέδων γκολφ καλά κρατεί)

(Αυτές οι γεωτρήσεις τελικά είναι παράνομες ή νόμιμες...και ποιά είναι η διαφορά?)

Είναι σαφές λοιπόν πως δε χρειάζεται να τρέφουμε αυταπάτες. Το μοντέλο της πράσινης ανάπτυξης που προσπαθούν να λανσάρουν οι προηγούμενοι αλλά πολύ περισσότερο η νυν κυβερνώντες μαζί με τους εφοπλιστές και τα αφεντικά ήρθε και πρόκειται να μείνει για τα καλά. Η καταστροφή και η λεηλασία της φύσης από το κράτος και το κεφάλαιο εξευγενίζεται και εξευμενίζεται λαμβάνοντας το νέο όνομα της που κατασκευάστηκε ειδικά γι αυτό το σκοπό.

Έτσι λοιπόν η Δ.Ε.Η. αποτελεί πρότυπο περιβαλλοντικά ευαισθητοποιημένης επιχείρησης, το ΣΚΑΙ του Αλαφούζου πρότυπο περιβαλλοντικά ευαίσθητο μέσο μαζικής ενημέρωσης, οι 15 βιομηχανίες που μολύνουν τον Ασωπό σαφώς πρότυπες περιβαλλοντικά ευαισθητοποιημένες βιομηχανίες, η εκτροπή του Αχελώου πρότυπη περιβαλλοντική κίνηση και η Π.Ο.Τ.Α. Μεσσηνίας πρότυπη περιβαλλοντικά ευαισθητοποιημένη τουριστική επένδυση με τεράστιες εκτάσεις αποτελούμενες από μπετόν, γήπεδα γκολφ και εκατοντάδες πισίνες δίπλα σε ένα σπάνιας και πλούσιας ομορφιάς τοπίο. Όλα τα παραπάνω συμφώνα πάντα με τις αρχές και τις μεθόδους της πράσινης ανάπτυξης.

Κλείνοντας θα ήθελα να τελειώσω τις σκέψεις μου με τη φράση-τίτλο από το κείμενο της «Πρωτοβουλίας Αγώνα για τη Γη και την Ελευθερία» που είχαμε φιλοξενήσει σε παλαιότερη ανάρτηση και εύστοχα τόνιζε πως η κοινωνία της μόλυνσης –της οποιασδήποτε μόλυνσης θα προσέθετα- δεν καθαρίζεται αλλά ανατρέπεται. Όπως είναι φανερό ο πόλεμος συνεχίζεται με την απλή διαφορά ότι ο εχθρός από Γιάννης τώρα έγινε Γιαννάκης.

Αγγελής

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΦΡΑΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΑΧΕΛΩΟΥ

"ΠΡΑΣΙΝΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ":
ΤΟ ΝΕΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ
ΚΑΙ ΛΕΗΛΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ
ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ & ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΓΕΝΑΡΗ:
Προβολή σύντομου βίντεο για τον Αχελώο και τον αγώνα προάσπισής του, ενημέρωση για τους σχεδιασμούς του κράτους σχετικά με την λειτουργία του φράγματος Μεσοχώρας και την εκτροπή του Αχελώου και συζήτηση για την συνέχιση και όξυνση του αγώνα

ΔΕΥΤΕΡΑ 25 ΓΕΝΑΡΗ:
Ημέρα εκδίκασης στο Συμβούλιο της Επικρατείας της υπόθεσης απαλλοτρίωσης της Μεσοχώρας - ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ, στα Προπύλαια, 12μ.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΦΡΑΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΤΡΟΠΗ
Ο ΑΧΕΛΩΟΣ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ!

Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι (Αγρίνιο), Ανοιχτή Συνέλευση Άρτα, Σύντροφοι από Τρίκαλα, Πρωτοβουλία Αγώνα από το λόφο του Στρέφη για τη ΓΗ και την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Kώστας (όχι ο Pylos)

ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ στον ΑΓΡΟ -ΑΥΡΙΟ- Σάββατο 9 Γενάρη – πλατεία Αγ. Αναργύρων

Ο αγρός (αυτό-διαχειριζόμενο κατειλημμένο έδαφος), είναι μια κατάληψη που έχει ένα χαρακτηριστικό που την διαφοροποιεί σε σχέση με άλλες καταλήψεις στην Αθήνα: είναι κατάληψη γης. Ο χώρος στον οποίο βρίσκεται είναι στο πάρκο Τρίτση που βρίσκεται μεταξύ λεωφόρου Δημοκρατίας και Φυλής. Το πάρκο Τρίτση ή αλλιώς “πρότυπο πάρκο περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης”(λέμε τώρα!!!), γεωγραφικά ανήκει σε τρεις δήμους: Αγίων Αναργύρων, Ίλιον και Καματερού.


Το πάρκο ενώ είναι παραμελημένο από την πλευρά των τοπικών αρχόντων, παράλληλα συγκεντρώνει όλο το ενδιαφέρον τους, αφού υπάρχουν διάφορα επενδυτικά σχέδια που θα το εμπορευματοποιήσουν. Η καταπάτηση – τσιμεντοποίηση και εμπορευματοποίηση έχει αρχίσει εδώ και χρόνια.(βλέπε ster cinemas και λούνα παρκ από την πλευρά της λεωφόρου Δημοκρατίας).

(...Αφίσα του Θερσίτη για την συγκέντρωση)

Βλέποντας το πάρκο σε τι χάλι το έχουν καταντήσει από την άποψη περιβαλλοντικής φροντίδας σε αντιδιαστολή βέβαια με τις καλογυαλισμένες εμπορικές εγκαταστάσεις, είναι ξεκάθαρο το τοπίο όσον αφορά την κατάληψη:

Το κατειλημμένο έδαφος του Αγρού ενοχλεί.

Μόνο και μόνο η ύπαρξη του προκαλεί πονοκέφαλο και αϋπνία στους τοπικούς άρχοντες και τους επενδυτές.

(Αφίσα εκδηλώσεων που έγιναν πριν τρεις μήνες, όταν ο Αγρός δέχτηκε το 1^ο χτύπημα και ξήλωσαν το σπορείο)

Ο Αγρός είναι το “κακό παράδειγμα” για τους υπόλοιπους κατοίκους των περιοχών που θα μπορούσαν να καταλάβουν όλο το πάρκο κάποια στιγμή όπου θα έχουν συνειδητοποιήσει ότι το πάρκο θα γίνει mall. Είναι η φωνή που μιλάει για τους ελεύθερους χώρους και για το φαγοπότι που έχουν στήσει οι δημαρχέοι μαζί με τους επενδυτές καταστρέφοντας ένα ζωντανό κύτταρο πρασίνου των δυτικών προαστίων.

(Παρέμβαση στο φορέα του πάρκου μετά το ξήλωμα του αυτοσχέδιου σπορείου της κατάληψης)

Αν θέλαμε να βρούμε ποιοι είναι υπεύθυνοι για τον εμπρησμό του Αγρού, μάλλον θα έπρεπε να ψάξουμε μέσα στα δημοτικά συμβούλια, και τους φορείς του πάρκου. Κι αν δεν είμαστε βέβαιοι ότι το έκαναν αυτοί, είμαστε σίγουροι ότι είναι οι μόνοι που πανηγύρισαν με τον εμπρησμό.

Βέβαια δεν έχουν καταλάβει ή δεν γνωρίζουν ότι το πείσμα, η πίστη και η θέληση κάποιων ανθρώπων δεν μπορεί να εγκλωβιστεί σε 2 δοχεία βενζίνης. Υπάρχει μια ιστορία από πίσω και αυτή η ιστορία είναι που θα μιλήσει και στο μέλλον. Οι πράξεις θα δώσουν απαντήσεις για άλλη μια φορά.

(...Χάρτης εγκατάλειψης και λεηλασίας που είχε εκδοθεί πιο παλιά)

Κώστας (όχι ο PYLOS)

Pink Flamingos

Το έφερε το mail:

Ένα εξαιρετικό βίντεο από τη Μυρτώ, με εικόνες απο τη λιμνοθάλασσα της Γιάλοβας. Αναπαριστά συμβολικά την επέλαση των γκολφερς που προκειται να καταφθάσουν από το Μάιο στην περιοχή.

Ψάχνωντας λίγο παραπάνω ανακάλυψα και άλλο ένα δικό της βίντεο που ειναι αφιερωμένο σε όλες τις καμμένες και λεηλατημένες περιοχές...

Αγγελής

Τελευταία ενημέρωση για τις «παρεμβάσεις – αναπλάσεις» στην Πάρνηθα

Μετά από την σημερινή επίσκεψη στο βουνό διαπιστώσαμε ότι και στις πέντε πηγές (μεσιανό νερό, κορομηλιά, γιαννοπούλου, πλατάνα, σκίπιζα) έχουν αφαιρεθεί όλες οι συρμάτινες περιφράξεις (ίσως και μετά την πρόσφατη δημοσιοποίηση του θέματος) Αυτές οι περιφράξεις εκτιμάμε τώρα ότι ήταν τοποθετημένες προσωρινά μέχρι να ολοκληρωθούν τα έργα και να «δέσει το τσιμεντάκι»!!! Βέβαια, μόνο προσωρινές δε μοιάζανε πριν κάποιες μέρες μιας και η κατασκευή περιλάμβανε σιδερένιους πασσάλους με τσιμεντένιες βάσεις, συρματόπλεγμα και πόρτα. Αναφορικά με τις πηγές το πρόβλημα δεν είναι πλέον οι περιφράξεις οι οποίες έχουν αφαιρεθεί αλλά τα ίδια τα έργα ανάπλασης που έχουν γίνει σε αυτές. Ειδικότερα σε τρεις από αυτές (σκίπιζα, πλατάνα, γιαννοπούλου) έχει αλλάξει άρδην η εικόνα του φυσικού τοπίου. Οι άχρηστες και αντιαισθητικές τσιμεντοκατασκευές, τα παρατημένα μπάζα και σκουπίδια, τα σημάδια από ερπύστριες για τη μεταφορά υλικών συνθέτουν την εικόνα εργοταξίου που έχει δοθεί πλέον στον πυρήνα του εθνικού δρυμού από τον φορέα διαχείρισης. Στα πλαίσια αυτής της ανάπλασης αντικαθίστανται και οι παλιές πινακίδες – χάρτες με καινούργιες.

Πέρα από την φανερή κατασπατάληση χρήματος τα έργα αυτά σηματοδοτούν μια νέα εποχή για την Πάρνηθα, η οποία από άγριο φυσικό περιβάλλον μετατρέπεται σταδιακά σε περιαστικό πάρκο. Αυτό είναι άλλωστε το μέλλον που επιφυλάσσουνε κράτος και εργολάβοι για όλους τους ορεινούς όγκους της Αττικής, δηλαδή την μετατροπή τους σε ένα τουριστικό και εμπορευματοποιήσιμο κερδοφόρο τοπίο. Χαρακτηριστικά των σχεδίων αυτών αποτελούν η επέκταση του καζίνο, περαιτέρω έλεγχος και αστυνόμευση, η επιθυμία επιβολής αντιτίμου για την είσοδο στο δρυμό καθώς και αστείες ιδέες όπως τρενάκι περιήγησης για τους επισκέπτες.

Στη δικιά μας λογική η φύση και η ευημερία της δεν επιδέχεται την ανθρώπινη εκμεταλλευτική παρέμβαση στο βωμό της καπιταλιστικής ‘ανάπτυξης’, γι’ αυτό και η υπεράσπισή της είναι πιο αναγκαία από ποτέ.

Χασομέρηδες των βουνών

....από... athens.indymedia.org

Κώστας (όχι ο Pylos)