Για τη δήθεν περιβαλλοντική ευαισθησία...

Τι κοινό χαρακτηριστικό έχει η Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού (Δ.Ε.Η.) με την Π.Ο.Τ.Α. Μεσσηνίας και το Costa Navarino?? Μα φυσικά, όπως ίσως πολλοί θα μπορούσαν να σκεφτούν ένα κοινό χαρακτηριστικό στοιχείο είναι η δήθεν περιβαλλοντική ευαισθησία. Ναι καλά διαβάσατε, η δήθεν περιβαλλοντική ευαισθησία.

Η Δ.Ε.Η. μοιράζει κατά καιρούς διαφημιστικά φυλλάδια (μαζί με το λογαριασμό) σε εμάς τους καταναλωτές ζητώντας μας να σβήνουμε το stand-by της τηλεόρασης και να χρησιμοποιούμε το πλυντήριο ρούχων σε θερμοκρασία 30 βαθμών κελσίου ή το κλιματιστικό στους 26 βαθμούς επισημαίνοντας μας ότι έτσι θα βοηθήσουμε όλοι στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Η ίδια η Δ.Ε.Η. ωστόσο μας προσφέρει απλόχερα ηλεκτρικό ρεύμα καίγοντας λιγνίτη στα εργοστάσια της Μεγαλόπολης και της Κοζάνης κλπ με βλαβερά -όπως έχουν αποδείξει οι έρευνες- αποτελέσματα για την υγεία των πολιτών και του περιβάλλοντος των συγκεκριμένων περιοχών. Με λίγα λόγια αυτή που μας λέει να σώσουμε το περιβάλλον αυτή η ίδια το καταστρέφει πολύ περισσότερο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι σκέφτεται να εγκαινιάσει στο μέλλον δύο άλλες μονάδες παραγωγής ενέργειας από λιγνίτη αντί να κλείσει τις ήδη υπάρχουσες. Βέβαια όλα αυτά θα μπορούσαν να αναλυθούν καλύτερα μια άλλη στιγμή σε κάποιο άλλο κείμενο ειδικά αφιερωμένο στη συγκεκριμένη δημόσια επιχείρηση.

Μέσα σε όλα αυτά τα πλαίσια, διαβάζουμε τις τελευταίες μέρες στον τοπικό τύπο για την κατασκευή ενός πρότυπου κέντρου παρακολούθησης της κλιματικής αλλαγής που θα βρίσκεται μέσα στις «πράσινες» εγκαταστάσεις (σύμφωνα με το μοντέλο της πράσινης ανάπτυξης που είναι και στη μόδα) της Π.Ο.Τ.Α. στου Ρωμανού. Οι τοπικές εφημερίδες αναμασάνε συχνά την ίδια αυτή καραμέλα της ίδρυσης αυτού του κέντρου σε σημείο που τις καθιστά αηδιαστικές στην ανάγνωση τους, ενώ ο κύριος Καρακόυσης εκπρόσωπος της Τ.Ε.ΜΕΣ. αναγγέλλει σε ημερίδες και συνέδρια το πόσο περιβαλλοντικά ευαίσθητοι είναι αυτός και οι όμοιοι του καθώς και πόσο περήφανοι είναι για την κατασκευή του συγκεκριμένου κέντρου.

Όμως οι ίδιοι αυτοί κύριοι και οι εφημερίδες που τους εκθειάζουν δεν μας έχουν μιλήσει ποτέ για τις παράνομες γεωτρήσεις της Costa Navarino, ούτε για τα κομμένα ελαιόδεντρα (το καλύπτουν αυτό με τη μεταφύτευση για την οποία έχει γίνει μεγάλος ντόρος), ούτε για τις φωλιές με τις θαλάσσιες χελώνες που γεννούν στην παραλία της Μπούκας στου Ρωμανού και από το Μάιο θα έρθουν αντιμέτωπες με εκατοντάδες τουρίστες. Όπως επίσης δεν μας έχουν μιλήσει ποτέ για τα υδροβόρα γήπεδα γκολφ, τις περίεργες συμβάσεις παροχής ύδρευσης με τους Δήμους πίσω από την πλάτη των ντόπιων, τα απορρίμματα που ευτυχώς δεν πέταξαν στο ποτάμι καθώς και την παράνομη -ή όχι τελικά???- οριοθέτηση της επένδυσης σε περιοχή του δικτύου NATURA 2000.

(Μεταφύτευση ελαιοδέντρων σύμφωνα με τα πρότυπα της πράσινης ανάπτυξης στην Costa Navarino)

(Αύγουστος 2008: τα χωριά διψούν αλλά το πότισμα των γηπέδων γκολφ καλά κρατεί)

(Αυτές οι γεωτρήσεις τελικά είναι παράνομες ή νόμιμες...και ποιά είναι η διαφορά?)

Είναι σαφές λοιπόν πως δε χρειάζεται να τρέφουμε αυταπάτες. Το μοντέλο της πράσινης ανάπτυξης που προσπαθούν να λανσάρουν οι προηγούμενοι αλλά πολύ περισσότερο η νυν κυβερνώντες μαζί με τους εφοπλιστές και τα αφεντικά ήρθε και πρόκειται να μείνει για τα καλά. Η καταστροφή και η λεηλασία της φύσης από το κράτος και το κεφάλαιο εξευγενίζεται και εξευμενίζεται λαμβάνοντας το νέο όνομα της που κατασκευάστηκε ειδικά γι αυτό το σκοπό.

Έτσι λοιπόν η Δ.Ε.Η. αποτελεί πρότυπο περιβαλλοντικά ευαισθητοποιημένης επιχείρησης, το ΣΚΑΙ του Αλαφούζου πρότυπο περιβαλλοντικά ευαίσθητο μέσο μαζικής ενημέρωσης, οι 15 βιομηχανίες που μολύνουν τον Ασωπό σαφώς πρότυπες περιβαλλοντικά ευαισθητοποιημένες βιομηχανίες, η εκτροπή του Αχελώου πρότυπη περιβαλλοντική κίνηση και η Π.Ο.Τ.Α. Μεσσηνίας πρότυπη περιβαλλοντικά ευαισθητοποιημένη τουριστική επένδυση με τεράστιες εκτάσεις αποτελούμενες από μπετόν, γήπεδα γκολφ και εκατοντάδες πισίνες δίπλα σε ένα σπάνιας και πλούσιας ομορφιάς τοπίο. Όλα τα παραπάνω συμφώνα πάντα με τις αρχές και τις μεθόδους της πράσινης ανάπτυξης.

Κλείνοντας θα ήθελα να τελειώσω τις σκέψεις μου με τη φράση-τίτλο από το κείμενο της «Πρωτοβουλίας Αγώνα για τη Γη και την Ελευθερία» που είχαμε φιλοξενήσει σε παλαιότερη ανάρτηση και εύστοχα τόνιζε πως η κοινωνία της μόλυνσης –της οποιασδήποτε μόλυνσης θα προσέθετα- δεν καθαρίζεται αλλά ανατρέπεται. Όπως είναι φανερό ο πόλεμος συνεχίζεται με την απλή διαφορά ότι ο εχθρός από Γιάννης τώρα έγινε Γιαννάκης.

Αγγελής