Περί διαχείρησης απορριμμάτων...

Γράφει ο Γιώργος Γκόνης.

Η αρνητική είδηση: Σε ποινή διετούς φυλάκισης καταδικάστηκε ένας νέος 28 ετών, από δικαστήριο του Βόλου, με την κατηγορία ότι έβαλε φωτιά σε κάδο σκουπιδιών κατά τη διάρκεια της πορείας που διοργανώθηκε με αφορμή τη συμπλήρωση ενός έτους από την εν ψυχρώ δολοφονία του 16χρονου μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλου. 

Η απόλυτη απόδειξη της υποκρισίας, της αδιαφορίας και της ανικανότητάς μας, ως κοινωνίας, Πολιτείας, φορέων και πολιτών απέναντι στο τεράστιο πρόβλημα, για την δημόσια υγεία και το περιβάλλον. Εκατοντάδες χώροι ανεξέλεγκτης διάθεσης των απορριμμάτων, κατά παράβαση νομοθεσίας και λογικής, σκουπίδια που καταλήγουν σε ποτάμια και θάλασσες, σκουπίδια που καίγονται σκορπίζοντας καρκίνο…

Και από την άλλη Περιφέρειες, δήμοι και Νομαρχίες που ερίζουν και άκρη δε βρίσκεται! Για τα δικά μας Φ.Ο.Σ.Δ.Α., ΜΟΛΑΚ, Μαραθόλακκα, μπαλοδεματοποιητές, χωροθετήσεις, ανακύκλωση της υποκρισίας... Και ευκαιρίας δοθείσης ας μας εξηγήσει κάποιος γιατί ολόκληρη Περιφέρεια Πελοποννήσου δεν έχει να επιδείξει ούτε έναν (1) Χ.Υ.Τ.Α., πόσο μάλλον Χ.Υ.Τ.Υ., όταν άλλες Περιφέρειες διαθέτουν και λειτουργούν από τη δεκαετία του ’80. Ενδειξη ανικανότητας και αδιαφορίας ή και εμπλοκής με απίστευτα επιχειρηματικά deals με «super technologies»;

Αυτή είναι η θλιβερή πραγματικότητα και δεν υπάρχει αισιοδοξία για την άμεση λύση του προβλήματος. Και όμως δεν είναι όλη η Ελλάδα έτσι. Υπάρχουν δήμοι και Νομαρχίες που παράγουν έργο (ενδεικτικά Κεντρο-δυτική Μακεδονία, Δήμος Ελευσίνας (μείωσε κατά 70% τον όγκο απορριμμάτων), Δήμος Συκεών κ.λπ.). Υπάρχουν πρωτοβουλίες που προτείνουν λύσεις, όπως οι πέντε μεγάλες οικολογικές οργανώσεις.

Το θετικό παράδειγμα: περιοχή Φλάνδρας – Βελγίου 

Φλάνδρα: πληθυσμός 5.9 εκατ., 308 δήμοι, 27 σύνδεσμοι. Μέση ετήσια παραγωγή απορριμμάτων 600 κιλά/κάτοικο. Με την εφαρμογή ενός ολοκληρωμένου σχεδίου διαχείρισης έχουν καταφέρει να εφαρμόζεται η οικιακή κομποστοποίηση σε ποσοστό 60%. Από τα υπόλοιπα απορρίμματα το 70% ανακυκλώνεται με συστήματα χωριστής διαλογής και το υπόλοιπο 30% είτε απορρίπτεται,είτε εφαρμόζονται τεχνικές ενεργειακής εκμετάλλευσης.

Εθεσαν ως σκοπό, του Σχεδίου Διαχείρισης, αφενός την προστασία της δημόσιας υγείας και του περιβάλλοντος και αφετέρου την μη αχρήστευση υλικών και πρώτων υλών που είναι χρήσιμα.

Εφάρμοσαν μία Ολοκληρωμένη Πολιτική Διαχείρισης που στηρίχθηκε:

α. στη δημιουργία ενός πλαισίου νομοθεσίας – κανονιστικών πράξεων εφαρμογής,

β. στην οικοδόμηση πλαισίου εφαρμογής – επίβλεψης του πλαισίου,

γ. οργάνωσαν το σύστημα διαχείρισης στις ιεραρχημένες πρακτικές:

1.πρόληψη, 2.επαναχρησιμοποίηση, 3. ανακύκλωση, 4. ανάκτηση ενέργειας 5. απόρριψη.

δ. διέκριναν τους εμπλεκόμενους φορείς (δημόσιοι οργανισμοί, τοπική αυτοδιοίκηση, ιδιωτικές επιχειρήσεις, πολίτες) και το διακριτό ρόλο καθενός

ε. οργάνωσαν την υλοποίηση του σχεδίου - εκπαιδεύοντας και ενημερώνοντας τους πολίτες - υλοποιώντας του μηχανισμούς εφαρμογής (δηλαδή την οικιακή και δημόσια κομποστοποίηση, τα εργοστάσια διαλογής και τα κέντρα συγκέντρωσης ανακυκλώσιμων υλικών, τα κέντρα επαναχρησιμοποίησης και τα καταστήματα πώλησης προϊόντων).

Αξίζει να αναφερθεί ότι στα Κέντρα Επαναχρησιμοποίησης συγκεντρώνονται προϊόντα (ρούχα, έπιπλα, ηλεκτρικές και ηλεκτρονικές συσκευές κ.λπ.) τα οποία τροφοδοτούν 100 καταστήματα πώλησης. Το σύστημα αυτό δημιούργησε 2.000 μόνιμες θέσεις απασχόλησης με κύκλο εργασιών το 2005 ύψους 18,8 εκατ. €.

Το κρίσιμο ερώτημα: για πόσο ακόμη η Πολιτεία, η τοπική αυτοδιοίκηση και μεις ως πολίτες μπορούμε να ανεχθούμε την συνέχιση της σημερινής κατάστασης;

Γιώργος Γκόνης

Γαργαλιάνοι

Αγγελής