ΣΤΑΓΩΝΕΣ: ένα ντοκιμαντέρ για τις περιπέτειες του νερού στην Ελλάδα

ΣΤΗΡΙΞΤΕ - ΕΝΙΣΧΥΣΤΕ - ΔΙΑΔΩΣΤΕ

http://www.stagonesdoc.gr/

Η ΕΠΕΛΑΣΗ ΤΗΣ «ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ» ΣΤΗΝ ΕΛΙΑ ΛΑΚΩΝΙΑΣ

μας το φερε το mail

Η ανθρώπινη αισχροκερδής αντίληψη αν και επαναλαμβανόμενη συνεχίζει να εκπλήσσει.

«Βράχια, ακρωτήρι, αμμουδιά, θάλασσα, φύση ανέγγιχτη: κέρδος κανένα. Βράχια, ακρωτήρι, αμμουδιά, θάλασσα, ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις: το ταμείο αλλάζει!»

Αυτό σκέφτηκαν για την παραλία «Λιμανάκι» στην Ελιά Λακωνίας κάποιοι κι έθεσαν σε δράση κάθε μέσο που διέθεταν. Ιστορία γνωστή! Το αποτέλεσμα ήταν για άλλη μια φορά εις βάρος της φύσης.

Άλλος προσδιορισμός του αιγιαλού, «δόντια» κι άδειες οικοδόμησης πολλών τετραγωνικών μέτρων πάνω στο βραχώδες ακρωτήρι ως το χειμέριο κύμα, κινητές κι ακίνητες κατασκευές (διάδρομοι, σκάλες, bar) να βρέχονται από τη θάλασσα, την οποία φωτίζουν προβολείς (!) και την καλύπτουν οι μουσικές επιλογές της αισθητικής των χαρτονομισμάτων. Αληθινός ακρωτηριασμός της γεωμορφίας και των φυσιογραφικών χαρακτηριστικών του τόπου. Άλλος αέρας… στην κυριολεξία, καθώς η καθαρή ατμόσφαιρα κι η αλμύρα σκεπάζονται πλέον από τη δυσοσμία του βιολογικού καθαρισμού!

Η παραλία «Λιμανάκι» με τη φυσική ομορφιά της δεν υπάρχει πια. Υπάρχει αντ’ αυτής και δεσπόζει με την ξιπασμένη παρουσία του το άρτι αφιχθέν «alas», resort & spa.

Ποια κτηματική υπηρεσία και με ποιους μηχανισμούς αποχαρακτηρίζει τον αιγιαλό και πώς θεωρείται οικόπεδο ο βράχος; Με βάση ποια εξαίρεση του κανονισμού χάραξης της οριογραμμής αιγιαλού – παραλίας επιβάλλεται η προσέγγιση των βράχων του αιγιαλού να απαιτεί το πέρασμα από το χώρο ενός ξενοδοχείου; (Για το χαρακτηρισμό του αιγιαλού βλ. Ν. 2971 ΤΗΣ 19.12.2001 (ΦΕΚ 285 Α'). Πώς αυτός ο παραλογισμός του κέρδους όχι μόνο νομιμοποιείται αποδεικνύοντας τη διαφθορά αλλά και επιδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση; Πώς καταργούνται και ιδιωτικοποιούνται δρόμοι; (Το «alas» απαγόρευσε την πρόσβαση σε επαρχιακό παραλιακό χωματόδρομο.)

 Το «alas» resort & spa υπάρχει και επεκτείνεται από την πρώτη μέρα της λειτουργίας του. Στο πλαίσιο αυτής της επεκτατικής πολιτικής η παραλία θεωρήθηκε ως παραλία με συνωστισμό (!) και υποχρεώθηκε ως τέτοια να φέρει την ειδική σήμανση απαγόρευσης των φίλων μας των τετραπόδων. Ωστόσο, την ίδια στιγμή θεωρήθηκε πως οι φίλοι μας τα δίποδα είναι ανάγκη να λούονται ανέτως στις 28 ξαπλώστρες – η παραλία δε χωρά άλλες – που το «alas» τοποθέτησε παρανόμως ή νομιμοφανώς. Όσοι θέλουν άμμο και φύση να πάνε αλλού! Εδώ κυριαρχεί το πλαστικό και το σκουπίδι! (Η πολυτελής κατασκευή μελέτησε την υποδομή πισινών – εξωτερικών κι εσωτερικών – όχι όμως τον τόπο ρίψης των σκουπιδιών της. Η εύκολη λύση ήταν το υπερχείλισμα των γειτονικών κάδων.)

            Η παραλία «Λιμανάκι» δεν υπάρχει πια. Υπάρχουν αντ’ αυτής και παρέχονται υπηρεσίες μασάζ, σάουνα, χαμάμ κ.τ.λ (εδώ πλένουμε και ξεπλένουμε – πληροφορίες στη δίγλωσση, ελληνική και ρωσική (!), ιστοσελίδα του ξενοδοχείου) και η αλαζονική αυταρχικότητα του χρήματος!

            Αν η ανθρώπινη αισχροκερδής αντίληψη συνεχίζει να εκπλήσσει, η ανθρώπινη ανεκτικότητα και αδιαφορία συνεχίζει να απογοητεύει. Οι κάτοικοι κάθε περιοχής οφείλουμε να φυλάσσουμε την ανεκτίμητη φύση και τον τόπο μας από τα αρπακτικά. Ειδάλλως, είμαστε συνυπεύθυνοι για ό,τι έχει ήδη τελεστεί και ό,τι επακολουθήσει.

Αλληλεγγύη στον αγώνα των κατοίκων της Μάνης ενάντια στα σχεδιαζόμενα αιολικά πάρκα

κείμενο του Βαγγέλη

Ο σχεδιασμός του κράτους για την δημιουργία 6 αιολικών πάρκων στην περιοχή του νότιου Ταϋγέτου στην ανατολική Μάνη έχει προκαλέσει την δίκαιη αντίδραση των κατοίκων των γύρω περιοχών. Τα σχεδιαζόμενα αιολικά πάρκα στην Ανατολική Μάνη αλλά και σε άλλες περιοχές παρουσιάζονται από το κράτος ως επένδυση με τεράστια οφέλη για την περιοχή αλλά και για τον ελλαδικό χώρο γενικότερα.  Ποιον όμως τελικά θα ωφελήσει και σε ποιο επίπεδο, θα φανεί στην συνέχεια. Τα αιολικά πάρκα μπορούν να προκαλέσουν πλήθος επιπτώσεις που σχετίζονται με το τοπίο, την διάβρωση του εδάφους, τον υδροφόρο ορίζοντα, τους βιοτόπους καθώς και το μικροκλίμα της περιοχής που θα εγκατασταθούν. Σχετικά με την διάβρωση και τον υδροφόρο ορίζοντα αναφέρουμε ότι τα έργα υποδομής για την εγκατάσταση των ανεμογεννητριών θα εκθέσουν χιλιάδες τόνους εδάφους στον αέρα και τη βροχή με αποτέλεσμα την εκτεταμένη διάβρωση. Το έδαφος στις κορυφογραμμές έχει βάθος λιγότερο από 10 εκατοστά και το ποώδες εδαφοκάλυμα είναι αδύνατο να επανεγκατασταθεί στο συγκεκριμένο ακραίο οικολογικά περιβάλλον λόγω υψομέτρου αλλά και λόγω του ιδιαίτερα άγονου μητρικού πετρώματος που αναπόφευκτα θα αποκαλυφθεί σε μεγάλη έκταση. Η κατασκευή δρόμων πρόσβασης ιδιαίτερα σε κορυφογραμμές προκαλεί μόνιμη αλλαγή της εδαφοκάλυψης και εκτεθειμένες επιφάνειες στην επιφανειακή διάβρωση. Εκτός από τις βάσεις στήριξης των ανεμογεννητριών, θα χρειαστεί να κατασκευαστούν χιλιόμετρα δικτύου μεταφοράς του ρεύματος και εκατοντάδες πυλώνες, με τα συνεπαγόμενα τεχνικά έργα μεγάλης κλίμακας και εκτεταμένες υλοτομίες δάσους. Οι ρωγμές που θα δημιουργηθούν στο μητρικό έδαφος για την εγκατάσταση μπορούν να αλλάξουν τις υπόγειες υδρολογικές διαδρομές των υδάτων.[1] Η νότια οροσειρά του Ταϋγέτου φιλοξενεί πολλά είδη πουλιών και άγριων ζώων που βρίσκουν καταφύγιο στις πλαγιές του βουνού. Τα πτερύγια των ανεμογεννητριών μπορεί να σκοτώσουν τα διερχόμενα πουλιά και ο θόρυβος που προκαλείτε από το μοτέρ και τα πτερύγια μπορεί να προκαλέσει όχληση και να διώξει μακριά πολλά ζώα. Τα προαναφερόμενα είναι οι επιπτώσεις που προκαλούνται βραχυπρόθεσμα στο περιβάλλον, όμως υπάρχουν και αυτές που σε βάθος χρόνου αλλάζουν ριζικά το κλίμα της περιοχής που τοποθετούνται τα αιολικά πάρκα. Ο λόγος για το μικροκλίμα που επηρεάζεται αρνητικά με την κατασκευή μεγάλων πάρκων. Πρώτη και κύρια επίπτωση στο περιβάλλον του μικροκλίματος είναι η δημιουργία άνυδρων χειμώνων. Η λειτουργία των γιγαντιαίων ανεμογεννητριών σε συνθήκες υψηλών μποφόρ δεν επιτρέπει τη δημιουργία χιονιού στις βουνοκορφές. Το αποτέλεσμα είναι να μειώνεται σημαντικά ο υδροφόρος ορίζοντας και να επηρεάζονται οι καλλιέργειες. Πολύτιμοι υδροφόροι πόροι χάνονται όχι από φυσικά αίτια, αλλά τεχνητά. Και το πλέον οξύμωρο, από μορφές ενέργειας φιλικές προς το περιβάλλον. Ας φανταστούμε τι μπορεί να προκληθεί σχετικά με το νερό σε μια περιοχή όπως η Μάνη που έχει ούτως άλλος πρόβλημα με το νερό! Μία άλλη επίπτωση που προκαλεί ο επηρεασμός του μικροκλίματος είναι και η συχνή εμφάνιση ανεμοστρόβιλων.[2]

Το πρόγραμμα ‘’Ήλιος’’ ως μέσον των εξουσιαστών για τον έλεγχο των ανθρώπων!

Το απρόσμενο ενδιαφέρον του κράτους για το περιβάλλον και την ‘’πράσινη’’ ενέργεια δεν είναι τόσο αθώο όσο δείχνει! Η σχεδιαζόμενη επένδυση εντάσσεται από το κράτος στο πρόγραμμα ‘’Ήλιος’’. Το πρόγραμμα ουσιαστικά έχει στόχο την μείωση του δημοσίου χρέους κατά 15 δις και θα ωφελήσει κυρίως την Γερμανία αλλά και άλλους πιστωτές της Ελλάδας, καθώς η ενέργεια που θα παράγεται από τις ανανεώσιμες πηγές στον ελλαδικό χώρο θα μεταφέρεται στην κεντρική Ευρώπη με δύο τρόπους: α) με στατιστική μεταφορά. Η απαιτούμενη οικονομική αποζημίωση καταβάλλεται είτε μέσω διαπραγμάτευσης και σύναψης ανεξάρτητων συμβολαίων σε επίπεδο κρατών-μελών, είτε μέσω ανοιχτών πλατφόρμων συναλλαγών, αντίστοιχων αυτών που ισχύουν για τα δικαιώματα εκπομπών ρύπων CO2. Η επιπλέον ενέργεια που παράγεται από ΑΠΕ σε ένα κράτος μεταφέρεται “εικονικά” σε άλλο κράτος που πληρώνει για τη σχετική “αγορά “ της ενέργειας. Τα στατιστικά των ΑΠΕ προσμετρούνται στην επίτευξη των στόχων ΑΠΕ της χώρας- αποδέκτη[3].Κοινώς η κεντρική Ευρώπη θα επενδύει σε φωτοβολταϊκά και ανεμογεννήτριες στον ελλαδικό χώρο και ως αντάλλαγμα θα παίρνει μονάδες διοξειδίου του άνθρακα για να συνεχίσει να αναπτύσσει το βιομηχανικό της κεφάλαιο. Η αξία των μονάδων διοξειδίου του άνθρακα θα γράφεται στο τεφτέρι των κεντροευρωπαίων μέχρι η αξία τους να συσσωρευτεί στα 15 δις!  Έτσι οι εξουσιαστές θα γίνονται όλο και πλουσιότεροι στις πλάτες των κεντροευρωπαίων εργατών και θα συνεχίσουν να ελέγχουν μεγάλους πληθυσμούς ανθρώπων μέσω δανείων που θα πληρώνονται και με αυτό τον έμμεσο κατοχικό τρόπο!

β)Με φυσική μεταφορά. Η ενέργεια που θα παράγεται μέσω των ΑΠΕ θα μεταβιβάζεται φυσικά στο κράτος-αποδέκτη. Η επιπλέον ενέργεια που θα παράγεται στον ελλαδικό χώρο θα μεταφέρεται μέσω των ηλεκτρικών διασυνδέσεων σε άλλη χώρα της κεντρικής Ευρώπης. Η τελευταία χώρα - αποδέκτης εισάγει και καταναλώνει αυτήν την ενέργεια η οποία και προσμετρείται στον εθνικό της στόχο ΑΠΕ.

Με απλά λόγια λοιπόν ο ελλαδικός χώρος θα συνεχίζει να καίει λιγνίτη, το κράτος να ανοίγει νέα λιγνιτωρυχεία, θα εξορίσει πετρέλαιο και συγχρόνως  θα έχει πήξει στις ΑΠΕ για να μπορούν οι εξουσιαστές στην κεντρική Ευρώπη να συνεχίζουν να ρυπαίνουν τον πλανήτη με CO2, να εκμεταλλεύονται εργαζόμενους και να συνεχίζουν με τον ίδιο τρόπο να εξουσιάζουν άλλους λαούς.  

Μεγάλο ρόλο για την εφαρμογή του προγράμματος ‘’Ήλιος’’ φαίνεται πως θα παίξει ο αδερφός του ΓΑΠ, Νίκος. Ο Ν. Παπανδρέου έχει ανοιχτεί σε επενδύσεις που σχετίζονται με την πράσινη ενέργεια και έχει ήδη αρχίσει να επισκέπτεται τις υποψήφιες περιοχές.  Γι’ αυτό λοιπόν και η επίσκεψη του Νίκου Παπανδρέου στην Μάνη δεν θα πρέπει να θεωρηθεί τουριστική! Η παρέα του στην Μάνη αποτελείτο  από ανθρώπους που θα τον βοηθήσουν να φυτρώσει ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά!  Ο δήμαρχος ανατολικής Μάνης Πέτρος  Ανδρεάκος (κουμπάρος του Σαμαρά και πρώην στέλεχος της Πολιτικής Άνοιξης), ο Χρήστος Αναστασάκος πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου Ανατολικής Μάνης[4], ο Γεώργιος Σαμπατακάκης μεγαλομέτοχος της «Άνεμος Μάνης Α.Ε» (εταιρεία με ανεμογεννήτριες τοποθετημένες στο Σαγγιά της Μάνης)[5], ο Δημήτρης Παναγάκος ιδιοκτήτης του ομίλου «Solar Cells Hellas»[6] και ο Σταύρος Λεκάκος, ο υπ' αριθμόν 2 στην τράπεζα Πειραιώς[7] αποτελούν την παρέα που ο καθένας με τον τρόπο του θα φανεί χρήσιμος στο κράτος για την εγκατάσταση των ΑΠΕ στην Μάνη.

Ο αγώνας ενάντια στα ολοκληρωτικά ‘’πράσινα’’ σχέδια του κράτους για να είναι ουσιαστικός οφείλει να είναι και ενάντια σε άλλες μορφές ενέργειας που για πολλά χρόνια κατέστρεψαν ζωές και την βιωσιμότητα του πλανήτη, όπως είναι η καύση λιγνίτη, υδρογονανθράκων και η πυρηνική. Το σύστημα που θέλει τον άνθρωπο να έχει τεράστιες ανάγκες ενέργειας για να λειτουργήσει στην καθημερινότητά του και να αισθανθεί όμορφα πρέπει να διαλυθεί παρέα με το κράτος που το δημιούργησε. Η συζήτηση για την ανάγκη εύρεσης τεράστιων πηγών ενέργειας είναι λούμπα των εξουσιαστών με σκοπό την στήριξη του σαθρού συστήματος που έχουν δημιουργήσει. Το ερώτημα λοιπόν δεν θα πρέπει να είναι εάν θέλουμε ή όχι την ‘’πράσινη’’ ενέργεια.[8] Το ερώτημα θα πρέπει να είναι εάν μπορούμε να διαχειριστούμε μόνοι μας ποιο μικρές ποσότητες ενέργειας, που δεν θα έχουν επιπτώσεις στο περιβάλλον και στην υγεία μας, για τις πραγματικές ανάγκες μας. Ο ελεύθερος άνθρωπος δεν χρειάζεται όλη αυτή την επιθετική ενέργεια προς το περιβάλλον αλλά και προς τον ίδιο. Ο άνθρωπος μπορεί να διαχειριστεί αμελητέες ποσότητες ενέργειας χωρίς να προκαλεί βλάβες στην φύση και στον ίδιο αρκεί να ξεφορτωθεί το κράτος από τον σβέρκο του.

Ο αγώνας των κατοίκων της Μάνης είναι αγώνας για την γη και την ελευθερία και αξίζει την αλληλεγγύη όσων ανθρώπων θέλουν να λέγονται ελεύθεροι!

---

[1] Στο Γιορκσάιρ της Αγγλίας, η κατασκευή ανεμογεννητριών ύψους 50 μ. δημιούργησε ρωγμές στο μητρικό πέτρωμα, με αποτέλεσμα την αλλαγή των φυσικών υπόγειων υδρολογικών διαδρομών. 

[2] Η περίπτωση των χωριών του Παναχαϊκού Όρους είναι χαρακτηριστική. Οι κάτοικοι διαμαρτύρονται ότι πολλές φορές κάνουν την εμφάνισή τους ανεμοστρόβιλοι.

[3] Ένα κράτος μπορεί να επενδύσει σε ένα άλλο σε ΑΠΕ. Όσο μεγαλύτερη η ενέργεια που παράγεται από τις ΑΠΕ τόσο το κράτος επενδυτής κερδίζει μπόνους για να συνεχίζει να καίει διοξείδιο του άνθρακα χωρίς τις κυρώσεις που προβλέπονται από την συνθήκη του Κιότο.

[4] Ο Δήμαρχος καθώς και ο πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου θα χρειαστούν ώστε να περάσει αναίμακτα από το τοπικό συμβούλιο ότι σχετίζεται με την επένδυση. Επίσης θα έχουν επιφορτιστεί και με τον τομέα της χειραγώγησης των κατοίκων!

[5] Ο Γιώργος Σαμπατακάκης, ο έτερος φίλος του Νίκου Παπανδρέου, έχει γεμίσει ανεμογεννήτριες τα κακοτράχαλα αλλά υπό περιβαλλοντική προστασία βουνά της Μάνης. Οι αντιδράσεις των κατοίκων (τα τελευταία 6 χρόνια) για την τοποθέτησή τους έχουν δημιουργήσει προβλήματα στην εταιρεία. Μάλιστα η «Άνεμος Μάνης Α.Ε.» είχε προσφύγει κατά την απόφασης του Υπουργείου Πολιτισμού, κάνοντας αίτηση θεραπείας, ώστε να εγκριθεί η εγκατάσταση Αιολικών Σταθμών Παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΑΣΠΗΕ):
Α. ισχύος 38 MW στη θέση Σαγγιάς, Δήμου Οιτύλου και Ανατολικής Μάνης.
Β. ισχύος 34 MW, στη θέση Προφήτης Ηλίας, Μακρύ Λάκκωμα – Τρυπητή, Δήμων Οιτύλου – Ανατολικής Μάνης. Ο  Σαμπατακάκης κρίνεται ευνοημένος και με τις αποφάσεις του Περιφερειάρχη Πέτρου Τατούλη (26-5-2011) για εγκατάσταση και λειτουργία δύο αιολικών πάρκων, συνολικής ισχύος 16,1 MW και 31,8 MW,  στην Ανατολική Μάνη. 

[6] Ο Δημήτρης Παναγάκος θεωρείται επιτυχημένος επιχειρηματίας στον τομέα των φωτοβολταϊκών . Η εταιρία του έχει εγκαταστήσει περίπου 30 φωτοβολταϊκά πάρκα συνολικής ισχύος 132 μεγαβάτ σε περιοχές της Στερεάς Ελλάδας και της Πελοποννήσου(και της Μάνης).

[7] Τον τελευταία καιρό ο γνωστός τραπεζικός όμιλος που εκπροσωπεί ο Λεκάκος έχει αποφασίσει την χρηματοδότηση πράσινων επενδύσεων.

[8] Η παραγωγή ενέργειας από τον άνεμο θεωρείται "καθαρή" σε σχέση με την καύση ορυκτών καυσίμων. Παρόλα αυτά, οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα για την κατασκευή, μεταφορά και εγκατάσταση των ανεμογεννητριών, καθώς και οι εκπομπές για την κατασκευή των δρόμων πρόσβασης και γραμμών μεταφοράς ενέργειας, έχουν υπολογισθεί σε 50 γρ. διοξειδίου του άνθρακα ανά παραγόμενη kW, ποσότητα υψηλότερη από αυτή που εκλύεται από την καύση λιγνίτη για την παραγωγή ενέργειας.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΗΣ Μ. ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΙΕΡΙΣΣΟΥ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ ΧΡΥΣΟΥ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΒΙΑΣ ΚΑΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΠΟΥ ΕΞΑΠΕΛΥΣΕ Η ΕΤΑΙΡΕΙΑ «ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ»

ΣΤΗ Β.Α. ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ

 
    Την Τρίτη 20 Μάρτη, η εταιρεία «Ελληνικός Χρυσός» (της οποίας σημαντικός μέτοχος είναι ο όμιλος ΕΛΛΑΚΤΩΡ του Λ. Μπόμπολα) επιχείρησε να ξεκινήσει εργασίες στην τοποθεσία Σκουριές του όρους Κάκαβος, όπου σχεδιάζει να ανοίξει έναν τεράστιο κρατήρα επιφανειακής εξόρυξης χρυσοφόρων και χαλκοφόρων κοιτασμάτων με εξαιρετικά καταστροφικές συνέπειες τόσο για τη φύση όσο και για τους κατοίκους της περιοχής.  
   Συγκεκριμένα, συνεργείο της εταιρείας μαζί με υπάλληλο της αρχαιολογικής υπηρεσίας ανέβηκε στο βουνό για να κάνει αρχαιολογικές τομές προκειμένου να πιστοποιηθεί ότι δεν υπάρχουν αρχαιολογικά ευρήματα στην περιοχή ούτως ώστε στη συνέχεια η «Ελληνικός Χρυσός», αφού έχει  ήδη λάβει από το περασμένο καλοκαίρι και την έγκριση του Υπουργείου Περιβάλλοντος, να προχωρήσει απρόσκοπτα στο καταστροφικό της έργο. 
   Μετά από συγκέντρωση πλήθους κατοίκων – από το κοντινό στις Σκουριές χωριό της Μ. Παναγίας, αλλά και από την Ιερισσό- οι οποίοι αγωνίζονται ενάντια στα σχέδια της εταιρείας, οι εργασίες του συνεργείου σταματούν.  
   Το μεσημέρι της ίδιας μέρας, η "Ελληνικός Χρυσός"  -σε μια επιχείρηση τρομοκράτησης των αγωνιζόμενων κατοίκων- μεταφέρει υποχρεωτικά με τα λεωφορεία της εκατοντάδες εργαζόμενους από το μεταλλείο των Μαύρων Πετρών στις Σκουριές, εκεί όπου βρίσκονταν συγκεντρωμένοι μερικές δεκάδες κατοίκων από τη Μ. Παναγιά. Αυτή η ενορχηστρωμένη από την εταιρεία επιχείρηση, που υλοποιείται με τη συνεργασία τοπικών δημοτικών παραγόντων και ιδιαίτερα του δημάρχου Χρ. Πάχτα καθώς και της αστυνομίας, έχει σαν κατάληξη την τραμπούκικη επίθεση ανθρώπων της εταιρείας εναντίον των αγωνιζόμενων κατοίκων και αποτέλεσμα συμπλοκές με πολλούς τραυματίες, μεταξύ των οποίων ένας 48χρονος κάτοικος της Μεγ. Παναγιάς που μεταφέρθηκε βαρύτατα τραυματισμένος στο νοσοκομείο.

   Το φυλάκιο του αγώνα που είχε κατασκευαστεί από τους κατοίκους στις Σκουριές για την προστασία του βουνού καταστράφηκε από τους ανθρώπους της «Ελληνικός Χρυσός» και στη θέση του η εταιρεία εγκατέστησε ένα δικό της κοντέϊνερ. Επιπλέον εγκατέστησε συνεργεία της και σε άλλα σημεία του Κάκαβου, επιβάλλοντας καθεστώς κατοχής στο βουνό και απαγορεύοντας ουσιαστικά την πρόσβαση στους κατοίκους.  

   Είναι φανερό ότι μετά την απόπειρα δημιουργίας «συναινετικού» κλίματος στην περιοχή μέσω μιας διαδικασίας «τοπικών διαβουλεύσεων» η οποία απέτυχε παταγωδώς κάτω από το βάρος των μαζικών κινητοποιήσεων των κατοίκων της Ιερισσού και της Μ. Παναγίας πριν από ένα και πλέον χρόνο, η εταιρεία καταφεύγει στην τακτική τρομοκράτησης των αγωνιζόμενων κατοίκων.  
Πρόκειται για μια τακτική που δε βασίζεται -προς το παρόν τουλάχιστον- στην ισχυρή παρουσία δυνάμεων καταστολής- άλλωστε το παράδειγμα του αγώνα των κατοίκων της Βαρβάρας και της Ολυμπιάδας ενάντια στην εγκατάσταση μεταλλουργίας χρυσού στη δεκαετία του 1990 αποδεικνύει ότι κανένα επενδυτικό σχέδιο δε μπορεί να υλοποιηθεί μέσα σε περιβάλλον έντασης της κρατικής καταστολής και διαρκών συγκρούσεων.  
   Η τακτική που υιοθετεί η εταιρεία αποσκοπεί στην πρόκληση συνθηκών διχασμού των τοπικών κοινωνιών, προκειμένου αφενός μεν να απομονώσει και να τρομοκρατήσει όσους αγωνίζονται ενάντια στα σχέδιά της, κατηγορώντας τους για το διχαστικό κλίμα που η ίδια δημιουργεί, και αφετέρου, να παρουσιάσει το καταστροφικό της έργο ως «σανίδα σωτηρίας» για την περιοχή, επισείοντας τη δαμόκλειο σπάθη της ολοένα και πιο επισφαλούς επιβίωσης όσων κατοίκων από τα ορεινά χωριά της Β.Α. Χαλκιδικής εξαρτώνται από τα ήδη υπάρχοντα μεταλλεία.  

   Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, η σθεναρή στάση των αγωνιζόμενων κατοίκων στα χωριά της Μ. Παναγίας και της Ιερισσού που δηλώνουν ότι θα αγωνιστούν με «κάθε πρόσφορο μέσο» και προχώρησαν στις 21 Μάρτη σε τριήμερη κατάληψη του Δημαρχείου στην Ιερισσό σπάζοντας το κλίμα τρομοκρατίας που επιχείρησε να επιβάλλει η εταιρεία, έχει ιδιαίτερη σημασία για την έκβαση του αγώνα ενάντια στους καταστροφικούς σχεδιασμούς της. Ενός αγώνα που θα επηρεάσει το μέλλον όχι μόνο της περιοχής τους, αλλά και άλλων περιοχών όπως εκείνες του Έβρου και της Ροδόπης, όπου σχεδιάζονται εξίσου καταστροφικές μεταλλευτικές δραστηριότητες. 
   Κι αυτός ο αγώνας μας αφορά όλους. Όλους όσοι παλεύουμε για την ανατροπή αυτού του βάρβαρου και αδιέξοδου πολιτικο-οικονομικού συστήματος που, μέσα στην κρίση του, επιδίδεται στην ολοένα και πιο φρενήρη λεηλασία της φύσης και στην ολοένα και πιο αποτρόπαιη εκμετάλλευση της ανθρώπινης εργασίας.
   Οι αγωνιζόμενοι κάτοικοι της Β.Α. Χαλκιδικής δεν είναι μόνοι τους. Να μεταφέρουμε παντού το μήνυμα της αντίστασης στην καταστροφή της φύσης και της κοινωνίας.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΗΣ Μ. ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΙΕΡΙΣΣΟΥ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ ΧΡΥΣΟΥ

 ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΤΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ, ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΓΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Πρωτοβουλία αγώνα για τη γη και την ελευθερία
Αθήνα, 22 Μάρτη 2012

http://squathost.com/strefis/

Λιμνοθάλασσα Γιάλοβας

Εξηγήσεις ζητά η Ε.Ε. από Ελλάδα για το αναψυκτήριο

Έγγραφες εξηγήσεις από την ελληνική κυβέρνηση ζητά η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναφορικά με την κατάσταση που επικρατεί στη λιμνοθάλασσα της Γιάλοβας στην Πύλο, μετά από αναφορά στην Ευρωπαϊκή Ένωση για παραβίαση των περιβαλλοντικών όρων σε περιοχή Natura.
Η υπόθεση αφορά στη λειτουργία ενός αναψυκτηρίου – καντίνας στην περιοχή της λιμνοθάλασσας, το οποίο είχε μισθωθεί σε ιδιώτη.
Μισθωμένο
Το συγκεκριμένο αναψυκτήριο είχε μισθωθεί σε ιδιώτη για τρία χρόνια και λειτούργησε έως και την περσινή θερινή περίοδο. Πλέον, όμως, όπως ενημερωθήκαμε, δεν έχει δείξει ενδιαφέρον για τη λειτουργία του περαιτέρω.
Όπως μας εξήγησε ο δήμαρχος Δημήτρης Καφαντάρης, πρόκειται για χώρο στην άκρη του λιμανιού της Γιάλοβας, ο οποίος ανήκει στο υπουργείο Πολιτισμού και δεν έχει καμία αρμοδιότητα ο Δήμος Πύλου – Νέστορος.
Το χώρο σε δημοπρασία «βγάζει» το Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων και αυτό, επίσης, τον εκμισθώνει.
Το ζήτημα προέκυψε μετά από καταγγελίες ότι η καντίνα δημιουργεί προβλήματα στην προστατευόμενη περιοχή.
Εξηγήσεις
Μετά από αναφορά στην Ευρωπαϊκή Ένωση για παραβίαση των περιβαλλοντικών όρων, η οποία και έγινε δεκτή, το θέμα ανέλαβε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ζητώντας από την ελληνική κυβέρνηση να δώσει έγγραφες εξηγήσεις έως τις 10 Απριλίου 2012.
Στην αναφορά που έχει στείλει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στην Ελλάδα αναφέρει ότι από τη λειτουργία του αναψυκτηρίου καθ’ όλο το 24ωρο και την προσέλευση οχημάτων και επισκεπτών καταστρέφεται το σύστημα αμμοθινών, διαταράσσεται το ενδιαίτημα του αφρικανικού χαμαιλέοντα και γενικότερα δημιουργείται σημαντικό πρόβλημα στο οικοσύστημα της λιμνοθάλασσας.
Επιπλέον, αναφέρεται ότι, παρά το γεγονός πως και επί Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης είχε ζητηθεί περιβαλλοντική μελέτη για τη λήψη μέτρων, ποτέ αυτή δεν εκπονήθηκε. Επίσης, ποτέ δεν ελήφθησαν μέτρα και από το ίδιο το υπουργείο.
Τώρα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ζητά εξηγήσεις από όλους τους εμπλεκομένους φορείς, ξεκινώντας από το αρμόδιο υπουργείο και την Αποκεντρωμένη Διοίκηση, έως και το Δήμο, αν υπάρχουν κάποιες ευθύνες.

Της Βίκυς Βετουλάκη, Εφημερίδα "ΘΑΡΡΟΣ", 25/3/2012

Σχόλιο: Ο κυρ δήμαρχος μάλλον έχει μπερδέψει τα αναψυκτήρια. Δεν προκειται για χώρο στην άκρη του λιμανιού της Γιάλοβας αλλά για χώρο στο μέσο της παραλίας του Διβαρίου. Οι φωτογραφίες το υποδεικνύουν ξεκάθαρα.Και δε μιλάμε για αναψυκτήριο-καντίνα, αλλά για beach bar. Περισσότερα εδώ.


Πρόσφατες φωτογραφίες του χώρου τραβηγμένες από την άσπρη γάτα (Σεπτέμβης 2011).

Και το νέο Χωροταξικό Πλαίσιο για τον Τουρισμό έχει προσαρμοστεί στις κατευθύνσεις της τρόικας, ενάντια στο περιβάλλον και στον άνθρωπο

παρμένο από το ΟΙΚΟ.ΠΟΛΙ.Σ.

[Το ισχύον χωροταξικό πλαίσιο για τον τουρισμό του κ.Σουφλιά είχε προκαλέσει σοβαρές αντιδράσεις και προσφυγές στο ΣτΕ (Δείτε  δύο δημοσιεύματα εποχής, στην ανάρτηση). Το "τροϊκανό" νέο Χωροταξικό για το Τουρισμό είναι σαφώς χειρότερο για το περιβάλλον και τον άνθρωπο] 

Και σε αυτή την περίπτωση επαληθεύεται η ρήση του λαού μας «κάθε πέρσι και καλύτερα». 

Το ισχύον Χωροταξικό Πλαίσιο για τον Τουρισμό που προωθήθηκε από τον τότε ΥΠΕΚΑ κ.Σουφλιά και είχε προβλεφθεί να έχει ισχύ δέκα πέντε χρόνια, δηλαδή μέχρι το 2023, αποδεικνύεται οικολογικότερο στην πράξη συγκρινόμενο με αυτό που είχε κατατεθεί πρόσφατα στη δημόσια διαβούλευση (έληξε 20/3/2012). (Για τις αντιδράσεις στο Χωροταξικό του κ.Σουφλιά διαβάστε ΕΔΩ και ΕΔΩ)

Το νέο Χωροταξικό Πλαίσιο για τον Τουρισμό τέθηκε σε διαδικασία δημόσιας διαβούλευσης μόνο για τυπικούς λόγους. Οι δέκα μέρες που προβλέπει η διαδικασία δεν επέτρεψε  στις τοπικές κοινωνίες, στις οικολογικές και περιβαλλοντικές οργανώσεις και σε κάθε ενδιαφερόμενο, να κάνει με άνεση χρόνου και αναλυτικά, και τις οποιεσδήποτε παρατηρήσεις και προτάσεις. Άρα η δημόσια διαβούλευση για το νέο Χωροταξικό του τουρισμού είναι προσχηματική. 

Ωστόσο, παρά τον ασφυκτικά περιορισμένο χρόνο της "διαβούλευσης"  έχουν δημοσιευτεί δύο εξαιρετικά άρθρα της Λιλής Σταυρογιάννη ΕΔΩ και ΕΔΩ και του Γιώργου Λιάλιου ΕΔΩ


Ο ΟΙΚΟ.ΠΟΛΙ.Σ. Χαϊδαρίου  προώθησε στο ΥΠΕΚΑ τις παρατηρήσεις των καθηγητών κ.κ. Δημήτρη Λαγού, Πάρι Τσάρτα στο πλαίσιο της δημόσια διαβούλευσης. Διαβάστε τις παρατηρήσεις  ΕΔΩ. 
Μεταξύ των άλλων οι κ.κ.Λαγός και Τσάρτας σημειώνουν ότι "το Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο θέτει τις βάσεις για ανάπτυξη ολοκληρωμένων τουριστικών συγκροτημάτων (βλ. και Π.Ο.Τ.Α./ Περιοχές Ολοκληρωμένης Ανάπτυξης Ν. 2545/1997), το οποίο, ουσιαστικά, δίνει τη δυνατότητα σε ένα πλήθος μεγάλων επενδυτών να προετοιμάσουν μεγάλες επενδύσεις σε κάθε γωνιά της Ελλάδας,  γεγονός που θα υποβαθμίσει περαιτέρω το φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον."