Σάββατο 24 Απριλίου 2010

Μίνι οδοιπορικό: Ταϋγετος-Πηγάδια, 7/4/2010


Στις 7 Απριλίου 2010 με προτροπή του Βαγγέλη ο οποίος πέταξε την ιδέα από το πουθενά, αποφασίσαμε να κατευθυνθούμε προς το χωριό Πηγάδια, ένα από τα εγκαταλελειμμένα χωριά του Ταυγέτου, αν σκεφτούμε ότι δεν ζουν μόνιμοι κάτοικοι σε αυτό!
Το κείμενο βασίζεται στα γραμμένα του Βαγγέλη, με μικρές διορθώσεις-αλλαγές. 
Ανεβαίνοντας τον δρόμο για Σπάρτη στρίψαμε στη διασταύρωση που πάει για τα χωριά που βρίσκονται στους πρόποδες του Ταϋγέτου. Το πρώτο χωριό που συναντήσαμε, είναι τα Περιβολάκια με τα χαρακτηριστικά νερά κ τα πλατάνια στην πλατεία. Το δεύτερο χωριό (αυτό που πέρασε η φωτιά από μέσα.. το 2007) λέγεται Ελαιοχώρι, αλλά το κανονικό του όνομα είναι ‘’Γιάνιτσα’’[1]. Αφήνοντας το Ελαιοχώρι κατευθυνθήκαμε προς Δενδρά. Το τοπίο είχε αρχίσει κ άλλαζε βλέποντας και τα πρώτα έλατα και πολλές φορές τα καμένα που είχε αφήσει η φωτιά του 2007. Μετά το χωριό Δενδρά κατευθυνθήκαμε στο χωριό Πηγάδια. Ο δρόμος πλέον είναι μόνο δασικός με πέτρες κ νεροφαγιές…! Στο δρόμο συναντήσαμε πολλές ξερολιθιές, σημάδια άλλων εποχών που υποδηλώνουν ότι στην απομονωμένη αυτή περιοχή ζούσαν πολλοί άνθρωποι που ασχολούνταν με την γεωργία και την κτηνοτροφία. Μετά από ένα 30’ περίπου από τα Δενδρά, και αφού είδαμε και την κορυφή (πυραμίδα) του Ταϋγέτου, φτάσαμε στα Πηγάδια[2]. Δίπλα από τα Πηγάδια βρίσκεται και το φαράγγι του Ριντόμου. Το Ρίντομο ξεκινάει από τις κορυφογραμμές του Ταϋγέτου και καταλήγει στην παραλία Σάντοβα (δίπλα στις Κιτριες).
Ο γυρισμός έγινε πάλι από δασικό δρόμο αλλά αυτή την φορά προς το Τουριστικό. Στο δρόμο συναντήσαμε ένα κατεστραμμένο από την φωτιά δάσος ….και πολλά υλοτομημένα δέντρα… Μετά από 30’ φτάσαμε στο Τουριστικό περίπτερο στην εθνική οδό Καλαμάτας- Σπάρτης και κατηφορίσαμε για Καλαμάτα. Στο δρόμο συναντήσαμε και είδαμε από μακριά τα χωριά Αλαγονία, Πηγές και Αρτεμισία. Περάσαμε έξω από την Μαραθόλακα και καταλήξαμε Καλαμάτα.


[1] Πολλά χωριά του ταυγέτου έχουν διπλή ονομασία. Οι παλιότερες ονομασίες είναι συνήθως σλάβικης προέλευσης (π.χ Γιάνιτσα-Ελαιοχώρι, Σίτσοβα-αλαγονία, Τσερνίτσα-Αρτεμισία, Μεγάλη Αναστάσοβα-Νέδουσα, Μικρή Αναστάσοβα-Πηγές). Αυτό το γεγονός οφείλεται στον εποικισμό των Σλάβων που έγινε στον Ταύγετο τον 8ο αιώνα. Η αλλαγή έγινε από το ελληνικό κράτος γύρω στο 1927 γιατί τα ονόματα δεν ήταν ‘’ελληνικά’’, σε μια εποχή που η Ελλάδα έπρεπε να αποκτήσει εθνική ομοιομορφία
[2] Το χωριό είναι χτισμένο από κυνηγημένους κατοίκους του χωριού Πηγάδια στην Ήπειρο λίγο μετά την ελληνική επανάσταση. Οι κυνηγημένοι κάτοικοι βρήκαν καταφύγιο στο συγκεκριμένο σημείο του Ταϋγέτου και έχτισαν ένα χωριό με την ίδια ονομασία.
 

Οι φωτογραφίες που ακολουθούν είναι από τα Πηγάδια. Στις δύο πρώτες διακρίνεται στο βάθος και το φαράγγι του Ριντόμου...ενώ οι δύο τελευταίες με τα καμένα και κομμένα πεύκα είναι τραβηγμένες λίγο πριν βγούμε στην εθνική Καλαμάτας-Σπάρτης για να ακολουθήσουμε το δρόμο του γυρισμού.









 


Ο Βαγγέλης,  μου έστειλε μαζί με το κείμενο του και κάποιες φωτογραφίες από το αρχείο του, τραβηγμένες στις 19-20 Ιουλίου 2009 από την κορυφή του Ταυγέτου...όπου μαζεύεται αρκετός κόσμος για κατασκήνωση. 
Στην πρώτη φωτογραφία όπως μου υπέδειξε, διακρίνεται η σκιά της κορυφής-πυραμίδας του βουνού η οποία πέφτει στον μεσσηνικό κόλπο κατά την ανατολή του ήλιου, ενώ στην τελευταία φωτογραφία διακρίνεται η σκιά της κορυφής που πέφτει στο λακωνικό κάμπο κατά τη δύση του ηλίου. Είναι χαρακτηριστικό φαινόμενο το πυραμιδοειδές σχήμα της σκιάς, όπου σχετίζεται αμεσα,  όπως είναι φυσικό με το σχήμα της κόρυφής του Ταυγέτου.






παλιότερη σχετική ανάρτηση εδώ

Αγγελής

Δευτέρα 19 Απριλίου 2010

Σάββατο 10 Απριλίου 2010

Μάσκα δεν έχω να γυρνώ στο καρναβάλι ετούτο


Messinia Latest News
Η διαδρομή:
 Όχι … μην ξεγελιέστε.. δεν μειώθηκαν οι τιμές στα διόδια… απλά αυξήθηκαν οι σταθμοί και τώρα από δύο έγιναν τρεις.

Πύλος-Πυλία:
(1)Φήμες αναφέρουν ότι μετά τον Καλλικράτη και την συνένωση των Δήμων Πύλου, Κορώνης, Μεθώνης, Χιλιοχωρίων κλπ ετοιμάζονται σχέδια (που ήδη είναι στα χαρτιά) για την εναπόθεση των απορριμμάτων όλης της Πυλίας αλλά και της Π.Ο.Τ.Α. (για δύο χρόνια, δηλαδή… για πάντα) σε σημείο-δασική περιοχή, στα όρια του νυν δήμου Πύλου με το δήμο Χιλιοχωρίων, στην κοινότητα Αμπελοκήπων. Η ίδια περιοχή ακουγόταν και πέρυσι για τοποθέτηση δεματοποιητή!!! Εν τω μεταξύ ο δεματοποιητής στον Άγιο Νικόλαο της Πύλου υπολειτουργεί ή δε λειτουργεί καθόλου!! Ποτέ επιτέλους θα μάθουν οι «άρχοντες» για ολοκληρωμένη διαχείριση των απορριμμάτων, ανακύκλωση και κομποστοποίηση??? Η ανάπτυξη μας μάρανε!
Τα παραπάνω αν όντως ισχύουν, προχωρούν με απόλυτη μυστικότητα από πολεοδομία και δήμους για να μην υπάρξει τοπική αντίδραση δημοτών και κατοίκων της εν λόγω περιοχής όπως πέρυσι!! Εμείς απλά αναφέρουμε ότι το γνωρίζουμε και δε θα κάτσουμε με σταυρωμένα χέρια αν ισχύει!
Υ.γ.: Το ζήτημα δεν είναι να φύγουν τα σκουπίδια από μια περιοχή και να πάνε σε μια άλλη… αλλά να υπάρξει σωστή διαχείριση. Όλοι παράγουμε σκουπίδια αλλά κανείς δεν τα θέλει έξω από την πόρτα του…
(2)Η Πυλία αλλάζει πρόσωπο. Η Πύλος όχι. Όπως είναι φυσικό μετά την κατασκευή της Π.Ο.Τ.Α. το τοπίο στην περιοχή αλλάζει. Ήδη, γνωστό βιβλιοπωλείο με καταστήματα σε όλη την Ελλάδα ανοίγει δύο καινούργια καταστήματα εντός των ορίων της Π.Ο.Τ.Α., την ίδια στιγμή που το ίδιο βιβλιοπωλείο στην Καλαμάτα έχει μόνο ένα κατάστημα. Το ίδιο προφανώς ισχύει και για άλλα καταστήματα καπιταλιστικού κάλλους. Η ανάπτυξη που όλοι περιμένουν έρχεται, αλλά είναι μαντρωμένη μέσα στο τεράστιο Costa Navarino.
Το κέντρο υγείας Πύλου υπολειτουργεί και αυτό (μαζί με το δεματοποιητή), αφού πάσχει από έλλειψη προσωπικού όπως πάντοτε. Πιθανότατα μέσα στην τουριστική επένδυση θα υπάρχει ιδιωτικό κέντρο υγείας που θα δέχεται τους εκατοντάδες επισκέπτες-παραθεριστές. Για τους ντόπιους και όλους εμάς τους υπόλοιπους … ποιός χ*****ε??
Μετά τις χορηγίες του εφοπλιστή-επενδυτή στο κάστρο της Πύλου προσπαθώ να βρω τι στο καλό άλλαξε εκεί μέσα και τελικά δεν καταλήγω πουθενά. Η σχεδόν πουθενά… διότι φαντάζομαι πως στο άμεσο μέλλον τα γκρουπ με τους τουρίστες του Costa Navarino θα εισέρχονται δωρεάν μέσα στο κάστρο (μετά και από τις χορηγίες του ξενοδόχου τους) ενώ όλοι οι υπόλοιποι θα πληρώνουν το κλασικό εισιτήριο,  που ναι μεν δεν είναι ακριβό από τη μια, από την άλλη όμως δημιουργεί αυτές τις λεγόμενες ταξικές διαφορές μεταξύ ντόπιων-επισκεπτών εκτός επένδυσης και παραθεριστών της επένδυσης.
(3) Το ζήτημα με τους μετανάστες στα Φιλιατρά και τους Γαργαλιάνους καλά κρατεί και όσο και αν πολλοί της περιοχής έλεγαν πως δεν είναι ρατσιστές κλπ βλέπουμε σιγά-σιγά να δημιουργείται μια κατάσταση τύπου Αγίου Παντελεήμονα. Οι μετανάστες-εργάτες γης τελικά φαίνεται να είναι σαν τα σκουπίδια. Όλοι κοιτούν να κάνουν τη δουλειά τους, με αυτούς αλλά κανείς δεν τους θέλει δίπλα του.
Την ίδια στιγμή ακυβέρνητο πλοίο με 48 κούρδους και ιρακινούς μετανάστες εντοπίζεται στα νερά ανοικτά της Μεθώνης. 48 άνθρωποι θύματα των δουλεμπόρων, της φτώχιας και των εκάστοτε συγκυριών, αναζητούν ένα καλύτερο μέλλον μέσα στην Ευρώπη, ερχόμενοι από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη. Η μοίρα τους φέρνει στη  Μεσσηνία.

Καλαμάτα:
(1)Το ποδήλατο κυριαρχεί στην πόλη. Περπατώντας στα κεντρικά σημεία, κάθε ένα λεπτό (ίσως και λιγότερο) που περνά, συναντάς και έναν ποδηλάτη. Ποδήλατα αραγμένα με τα σταντ στα πεζοδρόμια, άνθρωποι που κατεβαίνουν για τα ψώνια της ημέρας, ποδηλάτες κάθε ηλικίας βολτάρουν, πιτσιρικάδες με BMX, ηλικιωμένοι με παλιά 28ιντσα ποδήλατα πόλης. Πάρα πολύ καλή φάση. Οι δρόμοι της Καλαμάτας ανήκουν στο ποδήλατο και όχι στο αυτοκίνητο. Τώρα με την αύξηση στις τιμές της βενζίνης φαντάζομαι πως αυτοί που θα ξανά καβαλήσουν ποδήλατο θα είναι πολύ περισσότεροι. 
Το άσχημο της υπόθεσης? Ο ποδηλατοδρόμος. Μεγάλη μάπα. Δε χρειάζεται… άσε που είδα ελάχιστο κόσμο να τον χρησιμοποιεί. Ήθελα να ήξερα πόσα λεφτά φαγώθηκαν για αυτό το έργο.
(2)Το ιστορικό κέντρο είναι ωραίο. Πολύ καλό και το αρχαιολογικό μουσείο πίσω από τους Άγιους Αποστόλους. Όμως εκεί που προσπαθώ να αποφύγω το Γκάζι… στην Αθήνα, τελικά το βρίσκω στην Καλαμάτα. Η μουσική παραμένει στην τσίτα, το μόνο που αλλάζει είναι ότι το σκυλάδικο έγινε έντεχνο-εναλλακτικό. Θεατρικές ομάδες, εκδηλώσεις, εκθέσεις, παρουσιάσεις βιβλίων όλα μέσα στα στενά όρια ενός συστήματος εμπορευματικού και καταναλωτικού. Η πολύ κουλτούρα ίσως σε λίγο καταντήσει κιτς. Η Καλαμάτα προετοιμάζεται (εν όψει και της υπόλοιπης «ανάπτυξης» του νομού) να αναδειχθεί σε καλλιτεχνική πρωτεύουσα της Πελοποννήσου? Μπλιάχ.
Αλήθεια πόσο να κόστησε αυτό το «έργο τέχνης» που ονομάζεται θέατρο χορού?
(3) Δυστυχώς δεν πρόλαβα να περάσω μια βόλτα από τα αραβικά καφενεία της Φαρών. Την επόμενη φορά…
(4)Πάρα πολλές οι παράνομες κεραίες κινητής τηλεφωνίας στα κεντρικά σημεία της πόλης… καμουφλαρισμένες ώστε να μην υποψιάζονται εύκολα!

Ταΰγετος:
Ήθελα να ξερά ποιος δολοφόνος πλήρωσε τον τύπο που υπογράφει σαν skitsofrenis, για να κάνει γκράφιτι σε όλα τα τσιμεντένια υποστηρίγματα κατά μήκος του κεντρικού δρόμου Καλαμάτας-Σπάρτης. Ναι είναι ωραία τα μηνύματα για την ανακύκλωση, το περιβάλλον, τις κοινωνικές σχέσεις και ανισότητες κλπ, πολύ καλύτερα από το να βλέπεις μπετόν, αλλά αν σταματήσεις ή στρίψεις λίγο το κεφάλι για να τα διαβάσεις την ώρα που οδηγάς, εύκολα μπορεί να καταλήξεις τραυματίας ή ακόμα και νεκρός. Προσωπικά δεν κάνω διάκριση ανάμεσα στις δολοφονικές διαφημιστικές πινακίδες (που αποσπούν την προσοχή των οδηγών) και τα γκράφιτι του skitsofrenis στο δρόμο Καλαμάτας-Σπάρτης. Εν τω μεταξύ έμαθα πως όλα τα τσιμεντένια υποστηρίγματα μέχρι τη Σπάρτη θα πάρουν τη μορφή γκράφιτι. Μήπως ο δημιουργός της ιδέας αυτής πρέπει να το ξανασκεφτεί? Θα θρηνήσουμε θύματα… ξυπνήστε!!!
Για τα υπόλοιπα περί Ταϋγέτου, θα ανεβεί στο άμεσο μέλλον ανάρτηση για το μίνι οδοιπορικό που πραγματοποιήσαμε με το Βαγγέλη, προς τα Πηγάδια.
Υ.γ.: Ευχαριστώ τον Παναγιώτη, τον Τάσο, τη Μαρία, το Βαγγέλη και τους υπόλοιπους, που με υποδέχτηκαν στην πόλη. Χαιρετισμούς στα τρία μαύρα νεογέννητα Λαμπραντόρ που δέχονται τα χάδια της μητέρας τους μέχρι να ορθοποδήσουν.

Σχολιασμός από τη μεριά μου τέλος.

Αγγελής
Herpetofauna of Greece