Από τον καθηγητή Χρήστο Ζερεφό, Ακαδημαϊκό
Πρόεδρο του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών
Οι δασικές πυρκαγιές που έπληξαν περιοχές της Ελλάδος το 2007 αποδείχθηκε ότι συνέβησαν όταν ο δείκτης επικινδυνότητας για την εκδήλωση δασικής πυρκαγιάς είχε καταλάβει εξαιρετικά ακραίες τιμές, από τις πιο ακραίες που έχουν παρατηρηθεί στην περιοχή μας. Η απώλεια δασικής θαμνώδους και αγροτικής έκτασης που αντιπροσωπεύει το 2% της συνολικής επιφάνειας της χώρας (280.000 εκτάρια) οδήγησε σε σημαντική μεταβολή του οικοσυστήματος σε ορισμένες περιοχές αλλά και σε μεταβολές των μέσων και ακραίων τιμών της θερμοκρασίας στην περιοχή. Οι μέγιστες μεταβολές επικεντρώνονται στις περιοχές που έχουν μετατραπεί σε ημι-ερημικές όπου η ανακλαστικότητα της περιοχής μετά την πυρκαγιά έχει αλλοιωθεί σημαντικά.
Οι μεταβολές είναι σημαντικότερες κατά το θέρος και επικεντρώνονται κυρίως στη μέση μεγίστη θερμοκρασία, η οποία αναμένεται να ξεπερνά τοπικά τους 2οC. Η διαφορά της μέσης θερμοκρασίας του αέρα πριν και μετά τις πυρκαγιές κατά το θέρος υπολογίζεται ότι θα κυμανθεί σε περίπου 1,5οC, σύμφωνα με τις προσομοιώσεις που έγιναν στο Κέντρον Ερεύνης Φυσικής της Ατμοσφαίρας και Κλιματολογίας της Ακαδημίας Αθηνών. Οι εκτιμήσεις που αφορούν σε ολόκληρη τη Μεσόγειο για τις προσεχείς δεκαετίες δείχνουν ότι η χρονική διάρκεια με ακραίες τιμές επικινδυνότητας για την εκδήλωση δασικών πυρκαγιών στη ανατολική Μεσόγειο θα έχει για μεν την περίοδο 2020-2050 αυξηθεί κατά είκοσι επιπλέον ημέρες, ενώ για την περίοδο 2020-2100 οι εκτιμήσεις δείχνουν αύξηση των ημερών επικινδυνότητας από 30 έως και 60 ημέρες, ανάλογα με τα μοντέλα.
Δεδομένης της εξελισσόμενης κλιματικής αλλαγής, θα πρέπει και η Τοπική Αυτοδιοίκηση και οι κάτοικοι να είναι ενημερωμένοι σχετικά με τον αυξημένο αυτό κίνδυνο για δασικές πυρκαγιές και να παίρνουν να αντίστοιχα προληπτικά μέτρα με ιδιαίτερη προσοχή. Η τοπική αυτοδιοίκηση πρέπει να γνωρίζει ότι η επικινδυνότητα αυξάνει όσο περνάνε τα χρόνια και ότι θα πρέπει να επικεντρώσει τις προσπάθειές της κυρίως στον τομέα της πρόληψης και ενημέρωσης των κατοίκων, ιδίως όταν οι μετεωρολογικές συνθήκες ευνοούν την έναρξη και διάδοση δασικών πυρκαγιών.
Συμπεράσματα
Ο δείκτης επικινδυνότητας εκδήλωσης δασικής πυρκαγιάς το θέρος του 2007 είχε τόσο ακραίες τιμές όσο είναι εκείνες που αναμένονται για μετά το 2030 λόγω της εξελισσόμενης ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής. Ο δείκτης αυτός αναμένεται ότι θα αυξηθεί τις προσεχείς δεκαετίες.
Εκτός από την απώλεια ανθρώπων και τη σημαντική οικολογική καταστροφή που έγινε στις καμένες εκτάσεις, η μετά το 2007 δεκαετία αναμένεται ότι θα χαρακτηρισθεί και από μεταβολές στη θερμοκρασία της ατμόσφαιρας. Οι μεταβολές αυτές μεγιστοποιούνται κατά το θέρος.
Αναμένεται αύξηση της μέσης θερμοκρασίας από 0,5οC έως 1,5οC και της μέγιστης θερμοκρασίας επίσης κατά το θέρος λίγο μεγαλύτερης από 2 ο C.
Οι μεταβολές στον αριθμό ημερών επικινδυνότητας για την περίοδο μέχρι το 2050 είναι περίπου 20 επιπλέον ημέρες επικινδυνότητας κατά το θέρος. Μετά το 2050 εκτιμάται ότι η περίοδος επικινδυνότητας μπορεί να επιμηκυνθεί μέχρι και κατά 2 μήνες. Δηλαδή, ουσιαστικά να χαρακτηρίζεται σχεδόν το μεγαλύτερο μέρος του θέρους από υψηλό δείκτη επικινδυνότητας για δασικές πυρκαγιές, ιδίως μετά το 2070.
παρμένο απο το antimagazine
Α (ΑΛΦΑ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου